Snelheidscontroles





 

Controleren op snelheid redt levens. Daarom zijn snelheidscontroles een vast onderdeel van de verkeershandhaving door de politie. Naast controle op het dragen van helm en gordel, rijden door rood licht en rijden onder invloed van alcohol. Allemaal zaken waarmee u uzelf en anderen in levensgevaar kunt brengen.

Inhoudsopgave
* Waarom controleert de politie op snelheid?
* Op welke manieren controleert de politie op snelheid?
* Ik heb een boete gekregen. Wat nu?
* Krijg ik tijdens cao-acties ook een bekeuring?

Waarom controleert de politie op snelheid?
Te hard rijden kan het verschil maken tussen leven en dood. Wordt u als automobilist aangereden door een auto die 80 kilometer per uur rijdt, dan is de kans twintig keer zo groot dat u eraan overlijdt dat als die auto 30 kilometer per uur rijdt.
Voor fietsers en voetgangers is dit nog erger. Wordt u aangereden door een auto die slechts 35 kilometer per uur rijdt, dan overlijdt 5 procent van de fietsers of voetgangers hierdoor. Maar rijdt die auto 48 km/u, dan is de kans dat u de aanrijding niet overleeft al meteen 45 procent. En rijdt die auto 64 km/u, dan overleeft nog maar 15 procent de klap.

Gelukkig zijn de auto’s de laatste jaren steeds beter uitgerust met kreukelzones, airbags en gordels, maar die helpen vooral in de inzittende. En dus niet de kwetsbare fietsers en voetgangers.

Er is nog een reden waarom de politie blijft controleren op snelheidsovertredingen. Uit onderzoeken door de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) blijkt dat als bestuurders vijf keer per jaar te hard rijden (en een boete krijgen), de kans tien keer zo groot is dat zij een ernstig verkeersongeval veroorzaken. Of ze die boetes nu kregen omdat ze veel te hard of een klein beetje te hard hebben gereden, maakt niet uit.

Op welke manieren controleert de politie op snelheid?

Flitspalen
De bekendste methode voor snelheidshandhaving is waarschijnlijk de flitspaal. De meeste flitspalen in Nederland zijn het eigendom van het Openbaar Ministerie en dus niet van de politie. Zij hebben het beheer ervan overgedragen aan het Centraal Justitieel Incasso Bureau (CJIB); de instanties die ook de boetes verwerkt en verstuurt. Er komen in Nederland steeds meer digitale flitspalen. Die werken niet meer met een fotorolletje, maar sturen de informatie van de hardrijder binnen enkele seconden naar het CJIB.

Trajectcontroles
Trajectcontrole vindt plaats op snelwegen. De digitale camera’s die hiervoor gebruikt worden, zijn van het Openbaar Ministerie. Dus niet van de politie. De camera’s zijn slim; ze maken aan het begin van het traject een foto van de passerende auto en doen dat nog een keer als de auto het traject verlaat. Soms ook nog tussendoor. De gemiddelde snelheid tussen die twee punten bepaalt of je een boete krijgt of niet. Reed je te hard, dan worden je gegevens naar het CJIB gestuurd. Reed je niet te hard, dan worden je foto’s gewist. Trajectcontrole werkt in principe zeven dagen per week, 24 uur per dag. Het is zeer effectief; nog maar één procent van de automobilisten rijdt hier te hard. Bekijk een overzicht van de trajectcontroles.

Radarcontroles
Radarcontroles worden met name uitgevoerd door de verkeershandhavingsteams die alle eenheden hebben. Deze controles worden uitgevoerd met behulp van een radar die meet of passerende auto’s harder rijden dan toegestaan. Als dat zo is, geeft de radar een signaal aan het fototoestel en die maakt een foto van het kenteken van de snelheidsovertreder. Hiermee wordt de eigenaar achterhaald en die krijgt de bekeuring thuisgestuurd.
Sommige automobilisten gebruiken radarverklikkers. In veel landen, ook in Nederland, is dit verboden. In enkele landen, zoals Zwitserland en Frankrijk is het zelfs verboden om de locaties van vaste flitspalen in een navigatieapparaat opgeslagen te hebben.

Lasergun
Een lasergun meet de snelheid waarmee een auto op het apparaat afrijdt. Hij doet dat met de snelheid van het licht en tot op drie cijfers achter de komma nauwkeurig. Een lasergun laat alleen zien hoe hard iemand rijdt, maar slaat geen informatie van de automobilist op. Daarom moet deze altijd aan de kant gezet worden (staandehouding). Vaak gebeurt dat even verderop.

Surveillance
Iedere surveillerende politieagent die achter een auto rijdt die te snel gaat, kan ook zonder speciale apparatuur overgaan tot een staandehouding. Hij kijkt hoe hard zijn surveillancevoertuig op dat moment rijdt en past bij het opmaken van een proces-verbaal een correctie toe. Van elke politieauto is exact bekend welke correctie dat is; alle snelheidsmeters zijn geijkt.

Ik heb een boete gekregen. Wat nu?
Wilt u meer weten over boetes of bezwaar maken? Kijk dan op de themapagina 'Bekeuring of boete'.

Krijg ik tijdens cao-acties ook een bekeuring?
Sinds maart 2015 strijden de politievakbonden voor een goede cao. Onderdeel van de acties is de zogeheten coulance-actie, waarbij actievoerende politieagenten snelheidsovertreders wel aan de kant zetten, maar alleen een waarschuwing geven. Zij doen dat vanzelfsprekend niet als de snelheidsovertreding tot direct gevaar leidde. En ook niet als de agenten in kwestie niet meedoen aan de cao-acties. Want niet elke politieman of -vrouw doet dat.

De politie beheert de trajectcontroles en flitspalen niet zelf. Wel controleren ze regelmatig of ze het nog doen. De vakbonden hebben de agenten opgeroepen die controles niet meer uit te voeren.

Verder hebben de acties alleen betrekking op snelheidscontroles die de politie zelf uitvoert of afhandelt. Dus met laserguns, tijdens de gewone surveillance en bij radarcontroles. En als de agenten in kwestie inderdaad actievoeren. Het is dus niet zo dat uw boete u gegarandeerd wordt kwijtgescholden. En actie of geen actie: veiligheid gaat boven alles.

 
 
Bron: Politie.nl
 
  17-6-2015  


|

FlitsKaart