Het is maar een klein eindje, vanuit werk naar huis. Daar kwam ik op dat grote kruispunt, het verkeerslicht stond op groen voor rechtdoor en rechtsaf.



Er was niet al teveel verkeer, ik matigde mijn snelheid omdat bij het rechtsaf slaan de bocht scherp genomen moet worden. Van een afstand had ik gezien dat het kruispunt vrij was van, ja, fietsers. De witte bestelbus die rechtdoor wilde remde plotseling af en toen ik bijna rechtsachter de bestelbus was, op de baan voor rechtsaf, kwam er opeens een fietser vanachter de bus, die van links naar rechts reed. Gelukkig was de afstand tussen ons groot genoeg, mijn snelheid laag en zijn snelheid relatief hoog.



Het ging weer eens goed; een doodnormale situatie waar ik niet meer van schrik.



Maar het zal je maar gebeuren, dat de posities op de weg dusdanig zijn, dat je de fietser niet meer kunt ontwijken. Je krijgt er een verschrikkelijk gevoel bij, omdat je een ander letsel hebt toegebracht.



Maar daar blijft het niet bij. De Nederlandse politiek en overheid is namelijk van mening dat automobilisten gediscrimineerd moeten worden; hoe meer intolerantie, hoe beter.



Want komt een ongeval met een fietser voor de rechter, dan zal de Officier van Justitie altijd zijn best doen om de automobilist zwart te maken. Ik moest denken aan een rechtszaak van een ongeval in Wassenaar, een 80-jarige Leidschendammer kreeg een dodelijk verkeersongeval omdat hij op de fiets door rood reed. Het was de kruising met de N44, waar 70km/u is toegestaan. De Officier van Justitie was van mening dat ongeacht die “hoge” snelheidslimiet, de automobilist gewoon 50 had moeten rijden. Omdat de automobilist dit niet had gedaan was hij volgens de Officier van Justitie schuldig aan het ongeval.



Het is dus niet alleen het ellendig gevoel dat je als automobilist er aan overhoudt, omdat je een ander letsel hebt toegebracht. Het is wettelijk geregeld dat de aansprakelijkheid bij de automobilist ligt, zijn verzekering betaalt de schade. Dat krijg je dus ook in je maag gesplitst. En als derde wordt er ook nog gesproken over de schuldvraag, die kan leiden tot een straf.



Ongeval door overmacht? Het Openbaar Ministerie legt alvast knopen in het touw om de automobilist op te hangen! Dus na het schuldgevoel van het letsel, mag de automobilist verbijsterd toezien hoe de aansprakelijkheid in zijn maag gesplitst wordt en bestaat er ook nog eens de kans dat hij de volledige schuld van het ongeval aan zijn broek krijgt.



Een fietser aanrijden is een langdurige ellendige soap!



Het erge is, dat discriminatie van de automobilist standaard beleid is. Bekeuren op kenteken is makkelijk, kost oom agent niet zo heel erg veel werk en daarom is het populair.



Maar vóórkomen dat een automobilist de ellende over zich heen krijgt van een fietserongeval? Soms worden fietsers, in bijvoorbeeld Amsterdam, in een grote actie massaal bekeurd om dat de verlichting niet deugd. Maar dit soort acties moeten gezien worden als een PR stunt. Het komt namelijk maar weinig voor.



Fietsers misdragen zich in het verkeer, overdag maar ook ’s nachts en zelfs ook nog zonder verlichting. En dat verkeerde gedrag maakt fietsen zonder verlichting alleen maar extra gevaarlijk.



Het wordt dus echt eens tijd dat de politie zich vaker bezig gaat houden met het moeilijkere bekeurwerk, in plaats van alleen maar op kentekens te schieten.



Verkeershandhaving moet er maar eens voor gaan zorgen dat fietsers zich gaan gedragen. Dat bespaart niet alleen doden en gewonden, maar ook langslepende rechtszaken van gelegaliseerde onrechtvaardigheid!