Waarom houdt een indiaan zijn hand horizontaal tegen zijn voorhoofd? Als de indiaan zijn hand verticaal houdt ziet hij niets. De Belgische regering is net als in Nederland beschaafd en zeker geen stel primitieve indianen. Zij houden er dan ook merkwaardige ideeën op na, als het aankomt op “regeren is vooruitzien”.



De Belgische autoriteiten houden van hard aanpakken. Zo werd eerder dit jaar een gevaarlijke wegpiraat uit Koekelare veroordeeld tot een drie keer levenslang rijverbod. Maar ook de onschuldige burger heeft het zwaar te verduren onder het bewind van Renaat Landuyt, Minister van Mobiliteit.



Landuyt heeft de zogenaamde superboetes geïntroduceerd. De oude boetes werden gigantisch verhoogd. Vervolgens kreeg de politie prestatiecontracten en werd zij de wijken ingestuurd om zoveel mogelijk boetes uit te schrijven. Volgens een uitzending van de TV-zender VTM, werden politieagenten door hun leidinggevenden erop aangesproken wanneer zij te weinig boetes zouden uitschrijven. Maar het is nog sterker, sommige Belgische politieagenten hebben van het bekeuren een ware sport gemaakt - wie de minste boetes heeft moet een etentje betalen! Agenten die hun quotum niet halen, verrichten onbetaald overwerk om alsnog aan het geëiste aantal te komen.



Wie in België zijn boete voor de rechter wil dagen moet oppassen. Als de rechter beoordeelt dat de boete terecht is, kan de uiteindelijke straf oplopen tot 2200 Euro. Wie dus niet gebruik maakt van de rechtsspraak is goedkoper uit. Hiermee heeft België effectief de rechtsgang belemmerd, een stuk rechtstaat is hiermee echt om zeep geholpen.



Het effect van de superboetes liegt er niet om. Vele beroepschauffeurs hebben besloten om ander werk te zoeken, omdat grote delen van hun inkomsten opgaan aan boetes. Dat varieert van kleine snelheidsovertredingen (50 Euro), eten in de auto (150 Euro) en te dicht bij de stoep parkeren (25 Euro). Vele gezinnen zijn door de superboeteregen in financiële problemen gekomen. Hoewel de Belgische overheid beargumenteert dat boetes vermijdbaar zijn, zaait de handhaving van een zeer uitgebreide regelgeving juist armoede onder de vaak onwetende of lichtovertredende bevolking.



Landuyt wordt dan ook niet voor niets de “Verkeers Ayatolla” genoemd in de Belgische pers. Dit beleid is geen correctie meer, dit is ronduit financiële mishandeling! Hoe de overheid in België met haar burgers omgaat, is te vergelijken met de vader die zijn kind het ziekenhuis inslaat, omdat het kind vijf minuten te laat thuis was.



Een jaar superboetes heeft de Belgische overheid 260 miljoen Euro opgeleverd. Vooral het Vlaamse gedeelte van België is zeer ontstemd. In het armere Wallonië staan namelijk maar 13 flitspalen, terwijl in het rijkere Vlaanderen er meer dan 1000 staan. Landuyt’s beleid is blijkbaar zo eerlijk, dat hij het geld zoekt, waar het te halen valt.



Geen wonder dat op sommige dagen één op de twintig Flitsservice bezoekers uit België komt. Het resultaat van Landuyt’s beleid is, dat de Belg op het Internet naarstig op zoek gaat naar radardetectors en andere alternatieven. De detectors zijn in België niet legaal, maar het is financieel gezien de beste keuze uit twee overtredingen, gezien het ruïnerende beleid van Landuyt.



Landuyt voert een boetebeleid naar Nederlands voorbeeld en hoopt daarmee iets aan de verkeersonveiligheid te doen. De Vlaamse Minister is daarmee zeker geen onbeschaafde indiaan en houdt zijn hand voor de ogen en luistert naar de Nederlandse flitspaal lobby. Die lobby heeft absoluut de verkeerde boodschap, zeker omdat de flitspaal een Nederlands product is.



De Nederlandse verkeersveiligheid is sterk verbeterd in de afgelopen jaren. Een aantal factoren heeft daaraan meegewerkt. Autoveiligheid is een factor, alleen eentje waar je als nationale overheid maar een beetje invloed op hebt.



Nederland heeft ook veel gedaan aan wegkwaliteit. Dat is essentieel voor de verkeersveiligheid. De eisen aan het rijbewijs zijn in Nederland in de loop der jaren sterk aangescherpt. De nieuwe generatie jonge bestuurders rijdt dan ook veel veiliger, in vergelijking met oudgedienden toen die pas het rijbewijs hadden gehaald.



Hiermee zijn dan al twee kostenintensieve maatregelen genoemd, waarmee de verkeersveiligheid in België sterk verbeterd zou kunnen worden. Als België graag Nederlands voorbeeld volgt, zijn de twee punten hierboven dan zeker het overwegen waard! Het Nederlandse snelheidsbeleid is nu juist datgene wat faalt!



Maar Landuyt kiest liever voor boetes. Blijkbaar heeft de Belgische overheid meer vertrouwen in maatregelen die geld opleveren in plaats van geld kosten.