De verkeersongevallencijfers zijn niet alleen bepalend voor de vraag of de snelheidsverhoging op een aantal autosnelwegen risico’s met zich meebrengt. Vooral het gedrag van de automobilist zal de doorslag gegeven. Dat valt af te leiden uit het onderzoeksplan dat is opgesteld door Rijkswaterstaat om de effecten van de verhoging van de limiet tot 130 km/h in beeld te brengen.

Om het aantal ongelukken op trajectniveau als indicator statistisch betrouwbaar te kunnen gebruiken, is het nodig de ontwikkeling over een aantal jaren te bezien. De experimenten duren daarvoor te kort, aldus een toelichting van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu. Daarom worden ook verkeerskundige indicatoren gebruikt om een uitspraak te doen over verkeersveiligheid: gemiddelde snelheden, snelheidsverschillen, volgtijden. Er wordt gekeken naar gedrag van de mensen op de weg: hoe hard gaan ze rijden, houden ze voldoende afstand, gaan ze meer inhalen, houden ze zich beter aan maximumsnelheid?

Daarnaast wordt een kwalitatieve analyse van alle ongevallen en incidenten uitgevoerd: hoe waren de omstandigheden, welke factoren hebben een rol gespeeld? Deskundigen maken op basis van alle indicatoren een gefundeerde inschatting van het effect op het aantal verkeersongelukken en -slachtoffers.

De werkelijke gemiddeld gereden snelheid en de ritdynamiek worden ook gebruikt voor het bepalen van de emissiefactoren voor luchtkwaliteit en klimaat (CO 2 ). De ritgegevens worden hiertoe verwerkt tot een “ritcyclus”, waarmee op de rollerbank de emissies worden gemeten. Daarmee wordt dan een emissiefactor berekend. Deze emissiefactoren worden gebruikt in modelberekeningen, waarmee op wegvakniveau de effecten kunnen worden bepaald. De basis voor alle modelberekeningen wordt gevormd door het landelijk modelsysteem (LMS) van Rijkswaterstaat.

Op dit moment zijn nog slechts metingen verricht op het traject A7 Wognum-Lorentzsluizen. Tot nu toe is alleen de gemiddeld gereden snelheid op de dag voor aanvang van het experiment bekend, namelijk 115 à 116 km/h.