In gesprek met Blik op de Weg





 

Vanwege het persbericht van 28 januari hebben wij een gesprek gehad met Leo de Haas, hoofdredacteur van het televisieprogramma “Blik op de Weg”. Het persbericht spreekt voornamelijk over onvrede in de omgangsvorm tussen “Blik op de Weg” en Bureau Verkeershandhaving Openbaar Ministerie. Deze onvrede zou normaliter niet tot een dusdanig groot probleem moeten leiden dat dhr. de Haas overgaat tot het publiceren van dit persbericht.



Wat is er dan aan de hand?



Uit het gesprek blijkt, dat dhr. de Haas voornamelijk handelt vanuit zijn eigen drijfveer van journalistieke correctheid. Met het naar buiten brengen heeft de presentator geen concreet doel, dan te voldoen aan zijn journalistieke plicht. Vanuit deze plicht behoren de mensen geïnformeerd te worden over wat er speelt.



In eerste instantie geeft dhr. de Haas aan, dat hij en mr. Spee dezelfde doelstelling hebben, namelijk het verminderen van het aantal verkeersdoden, echter zij verschillen beide van mening over de manier waarop dit doel bereikt moet worden.



Het persbericht heeft te maken met de beeldvorming. “Blik op de Weg” is een onafhankelijk journalistiek programma, terwijl een programma als “Wegmisbruikers” dit volstrekt niet is.



Wanneer een programma onder de invloed is van een externe partij, dan moet dit gewoon goed aangegeven worden. Bij diverse gesponsorde televisieprogramma’s wordt heel goed aangegeven wie de sponsors zijn. Dit principe zou ook bij “Wegmisbruikers” toegepast moeten worden. De programmamaker beaamt dat de kijker bij Postbus 51 spotjes precies weet waar hij aan toe is, terwijl dit bij “Wegmisbruikers” niet het geval is en dat is geen juiste gang van zaken.



Het programma wenst daarbij ook niet van BVOM instructies te krijgen wat de programma-inhoud zou moeten zijn.



“Blik op de Weg” ontleent zijn onafhankelijke journalistiek, door het toepassen van hoor en wederhoor. Dit wordt gedaan door zowel de politie als de overtreder aan het woord te laten in het programma. Hierbij staat het de kijker vrij om zelf een oordeel over de overtreding te vellen. De ene kijker zal de overtreder sterk veroordelen, terwijl de andere kijker vindt dat het om een kleinigheidje gaat.



Hoor en wederhoor wordt in “Weggebruikers” niet toegepast. Hierbij is alleen het Openbaar Ministerie aan het woord. Dhr. de Haas was zelf nog niet op de hoogte van andere journalistieke wantoestanden van “Wegmisbruikers”. In het SBS6 programma worden regelmatig beelden geschrapt, die een negatieve invloed kunnen hebben op het beeld dat de kijker van verkeershandhaving moet krijgen.



De inhoud van de televisieprogramma’s is precies waar de belangen van “Blik op de Weg” en die van Bureau Verkeershandhaving botsen.



Mr. Spee heeft het belang om de kijker het gevoel te geven dat er in Nederland 300 videowagens rondrijden, terwijl het daadwerkelijke aantal rond de twintig ligt.



Dhr. de Haas heeft het belang om goede journalistieke kwaliteit te leveren. Dit door een goede verslaggeving te maken, oftewel het doorgeefluik naar de beeldbuis te zijn, zonder aan de inhoud een oordeel mee te geven.



De klachten gaan echter verder. Diverse politiemedewerkers hebben geklaagd over het programma “Wegmisbruikers”, terwijl zij juist de goede kanten van “Blik op de Weg” prijzen. Dhr. Spee heeft aan politiepersoneel instructies gegeven om op een bepaalde manier aan verkeersprogramma’s mee te werken. Deze instructies druisen in tegen het gevoel van de agenten over de eigen werkzaamheden.



Dhr. de Haas heeft in de afgelopen jaren een strikte scheiding gemaakt. Hij is de verslaggever en niet de politieagent, de verslaggever en niet de rechter. “Blik op de Weg” draait het hele jaar opnames, waardoor de redactie een teveel aan materiaal heeft. Aan de montagetafel moet men kiezen welke beelden er wel en niet gebruikt worden.



Bij “Wegmisbruikers” komt men beeldmateriaal tekort. De videowagen wordt dan de weg op gestuurd, waarbij de agent instructie krijgt om een gesprek met een overtreder te rekken, zodat men alsnog genoeg beeldmateriaal heeft.



De strikte scheiding die dhr. de Haas toepast gaat hier dus niet op. De politieagent lijkt op deze manier een acteur te worden in de show die door BVOM geregisseerd wordt.



Leo de Haas gaf aan niet te weten wat hij met zijn actie zou willen bereiken.

 
 
Bron: Bron:  Flitsservice
 
  2-6-2004  


|

FlitsKaart