Journalist houdt motoragent aan.





 

27-5-2006 - Een niet allerdaagse kop boven een artikel, maar waar gebeurt zaterdagavond 27 mei 2006 in Hilversum. Die journalist was ondergetekende. Agenten die denken alles te mogen, die bestaan. Daar kwam ik zaterdagavond achter, maar als persoon maakte ik me kwaad. Toen ik meldde dat ik journalist was, zag ik de motoragent wat schrikken.



Wat gebeurde er. Komende uit mijn werk vanaf het Mediapark bij de NOS reed ik voortdurend achter een motoragent van het korps Gooi- en Vechtstreek. Het was rond het middernachtelijk uur. Voor de kenners we reden eerst op de Johan Gerardsweg, toen via de Jan van der Heidenstraat richting Oosterengweg, spoor over, verkeerslichten en vervolgens kwamen we bij de kruising Oosterengweg / Soestdijkerstraatweg.


De verkeerslichten stonden op rood. Ik moest rechtdoor richting A27. De motoragent, die dan weer 50 reed, dan weer 'te hard' wilde nu rechtsafslaan de Soestdijkerstraatweg op richting Hilversum-centrum. Hij stopte niet, gooide even zijn zwaailichten aan en reed door rood.


Mijn verkeerslicht sprong op groen en ik besloot deze agent even te volgen en reed in eens ook naar rechts. De zwaailichten van de motoragent waren inmiddels weer uit en hij reed vrolijk verder. Ik knipperde met mijn lichten en hij stopte. Ik vroeg hem waarom hij eigenlijk door rood ging en niet gewoon keurig stopte. Ja, wie ben ik (dacht ik nog op dat moment en ik twijfelde of ik er wel goed aan had gedaan, deze 'achtervolging' te maken). "Ik ben agent", was zijn antwoord. Ja, dat klopt. Dat zag ik en ik vertelde hem dat hij er ook zo uitzag. Hij vroeg mij hem niet te hinderen in zijn werk, anders zou hij mij moeten bekeuren. En hem zeker niet te beledigen, anders zou hij ook naar zijn bonnenboekje grijpen. Ik wees hem erop dat hij andere weggebruikers in gevaar had gebracht. "Maar ik deed mijn zwaailichten aan. Ik ben agent", waarmee hij poogde zijn handeling goed te praten.


"En ik ben journalist en vond het jammer dat ik geen tv-camera achter mijn ruit had", zei ik hem, waarop ik de politiman even zag schrikken. Hij voelde drommels goed aan dat hij fout zat. We besloten er geen halszaak van te maken en weer verder te gaan. Hij hopelijk met een ervaring rijker. U mag weten dat ik in mij zelf wel heb zitten lachen in de auto. Ik zag de kop al staan boven een artikel 'Journalist houdt motoragent aan'.


 
 
Bron: Internetkrant Zuid-holland-zuid
 
  6-7-2006  


|

FlitsKaart