Diverse gemeenten stoppen met het plaatsen van flitspalen, omdat vandalen de palen te vaak vernielen. Hierdoor zijn de flitspalen niet meer te verzekeren, en gezien het feit dat de gemeenten niet meedelen in de boete-inkomsten die een flitspaal genereert, is het voor de gemeenten niet meer te betalen.



Flitspalen: door velen gehaat om hun boetes, door anderen juist zeer geliefd omdat ze de verkeersveiligheid zouden verbeteren. De vraag is altijd: wie heeft er baat bij het verbeteren van de verkeersveiligheid? Natuurlijk, alle burgers hebben baat bij veilig verkeer. Niemand zit te wachten op doodgereden familieleden, geen mens wenst zichzelf of een ander ernstig letsel toe als gevolg van een verkeersongeval. Vandaar dat de overheid, als representant van ons allemaal, zich opwerpt om de verkeersveiligheid te bevorderen.



Maar naast de emotionele kant van verkeersveiligheid geldt er natuurlijk ook een financieel aspect. Onveiligheid kost geld. De kosten zijn moeilijk te berekenen, maar zelfs de meest conservatieve schattingen lopen al in de miljarden. Het grootste gedeelte van deze kosten zitten in de gezondheidszorg. Een beetje revalidatie na een ongeluk kost al gauw tienduizenden euro’s. Daarnaast zijn er natuurlijk de kosten van de schade aan het voertuig, het verzuim op het werk, enzovoort. Al met al een fikse schadepost, die uiteindelijk voornamelijk op het bordje terecht komt van de verzekeraars. Zij zijn het immers die de ziekenhuisrekeningen moeten betalen, zij betalen vervangend vervoer, schadeherstel, een nieuwe auto. Het is dus niet meer dan logisch dat de verzekeraars financieel gezien het meeste baat hebben bij een verhoogde verkeersveiligheid.



Als die verzekeraars verkeersveiligheid zo belangrijk vinden zou het niet meer dan logisch zijn dat men daar ook in investeert. Minder ongelukken betekent immers dat men minder schade hoeft uit te keren, en dat is rechtstreeks terug te vinden in de winst.



Flitspalen zijn één van de speerpunten van het Nederlandse verkeersveiligheidsbeleid. Zij zouden de veiligheid moeten verhogen door de snelheid terug te dringen. En toch zijn er tot nu toe nog nooit flitspalen aangeschaft door het verbond van verzekeraars. Dat is op zich al vreemd, want zij zijn toch de grootste winnaars van veiliger verkeer.



Maar blijkbaar is men nu niet eens meer van plan om de palen die van belastinggeld zijn aangeschaft te willen verzekeren. Als de flitspaal een daadwerkelijke bijdrage zou leveren aan de veiligheid, zouden de verzekeraars dan niet de eersten zijn met een redelijk belang om deze in stand te houden? En zouden ze dan echt niet in staat zijn om die ongeveer 1500 flitspalen die Nederland rijk is te verzekeren, het is immers in hun eigen belang dat die palen er staan? Een simpele berekening maakt dat nog extra duidelijk. Stel dat iedere werkende flitspaal slechts één ongeluk per jaar zou voorkomen. Een ongeluk kost een verzekeraar gemiddeld al snel 10.000 Euro. Dan leveren die 1500 flitspalen de verzekeraars zo’n 15 miljoen Euro op! Toch een bedrag dat de moeite waard is, zelfs voor een verzekeraar, om je best voor te doen.



Of hebben de verzekeraars al lang door dat de flitspalen er wel staan uit naam van de veiligheid, maar dat het netto effect van die palen nihil is? Dat zou namelijk betekenen dat er inderdaad geen motief voor hen is om de flitspalen te verzekeren, omdat het niet rendabel is. En dat maakt het verhaal van de onverzekerde flitspaal een stuk interessanter dan je in eerste instantie zou denken. Het is namelijk het zoveelste bewijs dat flitspalen geen positieve invloed hebben op de veiligheid, maar slecht nut hebben ter meerdere eer en glorie van ’s lands staatskas. Of zouden verzekeraars echt zo kortzichtig zijn dat ze 15 miljoen Euro schade voor lief nemen om maar geen verlies te maken op een kleinschalig bijproduct als `flitspaalverzekeringen’?