Anno 2004 hoor je als overheid of overheidsbedienende instelling open kaart te spelen. Dat is goed voor de integriteit en de betrouwbaarheid van een organisatie. Nu is open kaart ook heel belangrijk als je wetenschap bedrijft.



Als je immers in een laboratorium vaststelt dat het zoveel minuten duurt om een liter water 10 graden in temperatuur te doen stijgen, dan mag je verwachten dat andere wetenschappers met hetzelfde proefje in een ander laboratorium hetzelfde resultaat krijgen.



Als je in de pers beweert, dat je kernfusie bij kamertemperatuur kunt veroorzaken, dan mag je wel eerst eens goed uitleggen hoe je dat voor elkaar krijgt, anders is er niemand die je gelooft.



SWOV stopt in dit pokerspel de azen in zijn mouw. SWOV heeft aangetoond dat 30% van alle verkeersslachtoffers zijn gevallen bij een rijsnelheid die hoger lag dan de plaatselijke snelheidslimiet. SWOV heeft dit onderzoek nog nooit gepubliceerd. Vrienden autohaters hebben natuurlijk wel een kopie gehad. Zij speelt daarmee haar eigen oppositie – wij dus, in de kaart. 3VO en Koos Spee vertalen dit onderzoek naar de uitspraak dat 30% van alle verkeersslachtoffers zijn gevallen door te hoge snelheid. Zou dit kunnen betekenen dat de relatieve kans op een ongeval onder de limiet 70% is?



Waarom SWOV de azen in haar mouw stopt is volstrekt onduidelijk. Echter wel bekend is, dat het Fred Wegman – directeur van SWOV – hoogstpersoonlijk is geweest om onderzoeken -niet- te publiceren.



Alsof het gaat om het ontwerp van een atoombom, worden de onderzoeken strikt geheim gehouden. Maar wel in de pers schreeuwen dat het om 30% gaat. Is dit het enige onderzoek? Nee. Het is wel het belangrijkste onderzoek voor ons.



Of SWOV de traditionele straf van pek en veren weet te vermijden zal de toekomst leren. Echter met dit valse spel weet SWOV wel haar buit binnen te halen.



Het heilige huisje heet snelheid en daar kun je veel geld mee verdienen. Snelheid is gevaarlijk en dat is wetenschappelijk aangetoond. Iedereen wil zoiets wel kopen, overheden, het bedrijfsleven en het onderwijs. Voor zover onderzoeken wél gepubliceerd zijn, valt het op internationaal niveau het oordeel dat de kwaliteit van het onderzoek de schande voorbij is. De integriteit van de wetenschappelijke discipline staat in de uitverkoop, tussen de wattenstaafjes en het kattenvoer. Die buitenlandse onderzoeken zouden volgens SWOV ook in Nederland gelden.



Een voorbeeld. Onlangs werd gepubliceerd dat als je alle 80km/uur wegen afwaardeert naar 60km/uur wegen, dit 20% verkeersslachtoffers zou besparen. De prognose is gebaseerd op Australisch onderzoek binnen de bebouwde kom.



Vooralsnog is het gissen waar die 30% vandaan komt. Tussentijdse conclusie van de onwetenden is, dat deze 30% afkomstig is uit Brits onderzoek. Zo ja dan hebben onze Britse collega’s dit cijfer al lang onderuit gehaald. Andere mogelijkheid is, dat het cijfer afkomstig is uit een Nederlands onderzoek van voor 1988. In dat geval heeft het onderzoek een grijze baard en vaart zij wereldvreemd voort op haar eigen vergane glorie.



SWOV houdt de kaken stijf op elkaar wat het 30% cijfer betreft. De organisatie heeft helaas een nieuw probleem. Het schijnt dat er aan haar reputatie wordt gemorreld. Helaas legt zij geen enkele relatie met haar eigen arrogante gedrag.



Gezien de gemiddelde onderzoekskwaliteit van SWOV, spreek ik liever niet meer over de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid, maar liever over de Stichting Wetenschappelijk Orakel Verkeersveiligheid. Afmetend de hoeveelheid gemeenschapsgeld dat deze organisatie verbruikt, gezien de kwaliteit van het onderzoek doet onrecht aan de minima waar zo sterk op bezuinigd wordt. Ook doet het onrecht aan de lage inkomens die het financieel nog zwaarder krijgen vanwege de heilige boeteregen.



Hoe komt dit allemaal? Sinds 1988 bestaat verkeersbeleid uit verkeersveiligheid en milieu. Met die twee componenten samengevoegd is de hoofddoelstelling van verkeersbeleid verworden tot het terugdringen van de auto; eigenlijk het terugdringen van gemotoriseerd verkeer.



Onlangs was daar weer een heel duidelijk voorbeeld van. De brommerrijdende jeugd wordt gedemoniseerd want zij is onverantwoordelijk door de hormoontjes. Voer een minimum leeftijd van 18 in voor brommer rijden en je pakt een kind zijn snoepje af. Consequentie is, dat de brommer bijna geheel uit het straatbeeld verdwijnt. Hoewel er hele goede alternatieven zijn om het aantal verkeersslachtoffers onder brommerrijders terug te dringen, zijn die alternatieven niet interessant omdat zij geen milieuwinst hebben. Er is eigenlijk maar één reden waarom de brommer uit het straatbeeld moet verdwijnen, dat is omdat mensen er een hekel aan hebben, maar dat is politiek en volstrekt geen wetenschap.



SWOV speelt al die spelletjes mee. Zo is 3VO een milieu organisatie geworden, door al haar connecties met een aantal milieu organisaties. SWOV vind het ook wel leuk om dat spel mee te spelen. Het onafhankelijke SWOV wordt wel betaald door onder meer het ministerie van V&W, die het terugdringen van de auto voorstaat. Samenwerkend met 3VO en Milieu Defensie (en soortgelijken), betaald door het ministerie moet SWOV haar eigen integriteit verkopen. Zelfs al kennen wij begrip voor het feit dat SWOV geen keus heeft, betekent het wel dat SWOV onomstotelijk een onbetrouwbare organisatie is.



Dit blijkt uit de grote lijnen, want SWOV is het alleen eens met verkeersveiligheidsmaatregelen die een aanzienlijke milieuwinst hebben. Volgens de drogredeneringen van het milieuwereldje dus.



Het gemeenste spelletje dat SWOV speelt gaat over de snelheidsbegrenzer. Dit is de ultieme droom van de wetenschappelijke organisatie en zij zal ieder truuk uithalen om het de mensen door de strot te duwen.



SWOV weet dat de mensen geen snelheidsbegrenzer willen hebben en in haar arrogantie gaat zij gewoon stug door om er onderzoek naar te doen. De resultaten van deze snelheidsbegrenzer onderzoeken zijn net zo betrouwbaar als de uitspraken van Jomanda – het is een kwestie van geloof. Als de samenvatting van een onderzoek maar helder is, mag de rest van het onderzoek de grootst mogelijke onzin zijn die je maar kunt bedenken. Het mag ook wat kosten.



De lage vuile spelletjes van SWOV is niet wat een integere betrouwbare organisatie betaamt. Men zadelt structureel de burger op met minder vrijheden waardoor de organisatie steeds verder buiten de samenleving komt te staan. SWOV doet generaliserend onderzoek, waarmee zij bedoelt dat zij de burger ziet als een eenheidsworst. Als die worst buiten de pas loopt moet zij afgesneden of verwijderd worden. De organisatie jaagt haar eigen buitenmenselijke ideaalbeeld na. Snelheid staat centraal, niet de bestuurder. Vandaar dat die snelheidsbegrenzer er moet komen, zelfs als het slecht is voor de verkeersveiligheid, want dat is niet wetenschappelijk aangetoond.



SWOV heeft een kennismonopolie en die kaart wordt momenteel heel hard gespeeld. De stichting begeeft zich op het pad van de arrogante macht en discussie heeft geen zin. Haar monoloog kan alleen verstomd worden door flink op SWOV te bezuinigen, vandaar dat er vanuit Flitsservice.nl een stevig bezuinigingsvoorstel is verstuurd naar de Tweede Kamer.