Op de A27 bij Houten komt dit jaar variabele controle.

Waar deze systemen nu uitschakelen als de matrixborden boven de weg 70 of 50 kilometer per uur aangeven, zullen de camera’s in de toekomst ook deze tijdelijke limieten controleren.

Dat zegt woordvoerder Leo Maat van het Bureau Verkeershandhaving Openbaar Ministerie (BVOM) in een toelichting op het gisteren gepresenteerde jaarverslag.

Automobilisten op de A27 bij Houten krijgen in de loop van dit jaar als eerste te maken met de zogeheten variabele trajectcontrole. De snelweg tussen Houten en knooppunt Everdingen telt in de spitsuren drie rijstroken en een maximumsnelheid van 80 kilometer per uur. Buiten de spits is de linkerstrook afgesloten en mag 100 worden gereden.

De trajectcontrole houdt rekening met die wisselende limieten. Volgende stap is volgens Maat om ook met de incidenteel aangepaste maximumsnelheden rekening te houden die gelden vanwege files, ongevallen en wegwerkzaamheden.

De drie vaste flitspalen op het traject zijn inmiddels verwijderd. Maat kan niet precies zeggen wanneer de trajectcontrole van start gaat. De ervaring heeft volgens hem geleerd dat nieuwe systemen vaak een aanloopperiode nodig hebben. Trajectcontrole bestaat uit een aantal camera’s die kentekens van de passerende auto’s met de doorkomsttijden vastleggen. Aan de hand daarvan is de gemiddelde snelheid te berekenen. Ligt die te hoog, dan volgt een bekeuring. Even afremmen voor de camera om vervolgens weer vol gas te geven heeft geen zin. Het systeem werd midden jaren ’90 voor het eerst ingevoerd op rijksweg A2 bij Breukelen. Nu functioneert het bij Rotterdam, Amsterdam en Utrecht bij de weggedeelten waar de maximumsnelheid vanwege de luchtvervuiling is verlaagd, en op de A12 bij Arnhem en Woerden.


Autoweek schreef op 14 april 2007: A27 wordt botsparadijs
De A27 bij Houten is een merkwaardig stukje snelweg. Natuurlijk omdat er matrixborden hangen, dat zijn van die elektronische dingen die te pas en te onpas de snelheidslimiet veranderen: goed voor de broodnodige verwarring, remacties en onvermijdelijke opstopping tot gevolg. Maar ook omdat er richting zuiden drie banen liggen, waarvan de meest linkse het grootste deel van de dag onbenut blijft. Wordt duidelijk gemaakt met diezelfde matrixborden, en wie ze negeert, werd tot voor kort ongenadig gepakt door een aparte camera, die heel geniepig daar stond waar je het laatste rode kruis voorbij bent en de groene pijl al in zicht is. Buitengewoon lucratief, dat natuurlijk wel.

Maar goed, blijkbaar is de puinhoop daar nog niet groot genoeg, want het treiterbureau uit Soesterberg gaat dat wegvak voorzien van flexibele trajectcontrole. Gewone trajectcontrole kennen we inmiddels zo, dat zijn die systemen waardoor de wegen rond de grote steden er inmiddels uitzien als in een vertraagd afgespeelde film. Met flink langere files als meetbaar, bewezen resultaat. Blijkbaar is dat niet genoeg, een file wordt nog veel leuker als er blikschade valt te bewonderen.
En dat is precies waar dit nieuwe systeem voor gaat zorgen. Want er hoeft er maar één te zijn (en die is er altijd wel) die krampachtig naar die matrixborden staart, net op het punt dat zo’n ding verspringt naar een lagere limiet en meteen op de rem gaat staan. Succes verzekerd. Dit systeem wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse vereniging van bergingsbedrijven.

Een bezopen plan dus, maar goede koppen doen wonderen, dus verordonneerde Koos Spee zijn roeptoeter ‘Nieuw systeem pakt jakkeraar’ boven het stukje te zetten. Jakkeren tussen Everdingen en Vianen? Met een helikopter misschien.
Goed bezig, Spee!