Amsterdam - Afgelopen vrijdag is een persoon vrijgesproken voor het rijden met een apparaat dat geschikt is om radarcontroles aan te tonen bij de rechtbank te Hilversum. Dit omdat zijn radardetector ongeschikt is. Dit "geschikt zijn" is een belangrijk detail in het verbod. Indien het apparaat dus ongeschikt is om aan te tonen, is het dus niet verboden om ermee te rijden.


Dit opent nogal wat mogelijkheden indien je reeds gepakt bent met je detector. Bij strafrecht geldt dat de Officier van Justitie moet bewijzen en niet jij. Indien jij dus beweert (en als verdachte mag je liegen!) dat jouw detector niet geschikt was, omdat jij alle mogelijkheden van licht- en geluidssignalen eruit gesloopt hebt, dient de Officier van Justitie aan te tonen dat jouw detector dit wel was. Aangezien zij dit soort zaakjes meestal afraffelen, zal daar niet aan gedacht zijn om daar bewijs voor te verzamelen. De agent die de detector in beslag genomen heeft, zal dit ook niet getest hebben waarschijnlijk.

Gevolg: Of vrijspraak, of de zaak wordt verdaagd om de Officier van Justitie gelegenheid te geven om alsnog met dit bewijs te komen.


Wat dus ook kan en mag, is je detector ongeschikt maken, door dus de licht- en geluidssignalen eruit te halen en vervolgens in je auto te laten zitten. Je voldoet dan perfect aan de wetgeving, immers, jouw detector is niet geschikt om een controle aan te tonen!


Hieronder het relaas van de vrijgesprokene:



Ik lees uw forum met enige regelmaat en zie dat er weinig nieuws verschijnt over de RD zaken die voorkomen bij het kantongerecht. Vandaag was het mijn beurt om in Hilversum naar het gerecht te gaan.





De rechter vroeg mij mijn betoog (zie onder) te houden, waarna zij aan de OvJ vroeg of er meer informatie op het procesverbaal staat. Inderdaad was het enige dat de agent had vastgelegd dat ik toegaf dat er nog een RD antenne in de auto zat en hem verteld had dat het systeemkastje asl sinds dec 2003 thuis lag. Hierop volgde onmiddelijk een kort overleg tussen OvJ en de rechter (zachtjes) waarvan ik alleen kon opvangen dat ik de 2e was vandaag, en dat er precedentwerking was. Vervolgens oordeelde zij mij onschuldig aan het tenlaste gelegde, en gelastte teruggave van de inbeslaggenomen apparatuur. De OvJ ging hiermee akkoord. Hierna was ik even sprakeloos en ik hoefde ad2 niet eens te berde te brengen. Binnen 10 minuten was ik weer buiten...





Waarom stuur ik u dit via mail? Ik denk dat we even voorzichtig moeten zijn met het van de daken te schreeuwen, maar in dergelijke gevallen (waar het systeemkastje van de stinger niet direct inbeslag genomen is) zit hier mijns inziens wel muziek in (in ieder geval tot ze de maatregel aanpassen, zodat ook alleen de antenne strafbaar wordt...).





Hoop dat jullie er wat aan hebben.




============


Het verweer van verdachte:




Ondergetekende is niet ingegaan het transactievoorstel à 250,- euro om de volgende redenen:





het is mij onduidelijk wat een “apparaat dat geschikt is om de aanwezigheid aan te tonen van een apparaat dat tot doel heeft om een overschrijding van de maximumsnelheid vast te stellen” precies inhoudt
het betalen van het transactievoorstel zou direct leiden tot het afstand doen van mijn inbeslaggenomen radardetector, die ik volledig legaal heb aangeschaft à raison van 1200,= gulden
Ad 1.




Omdat wij (mijn vriendin in wiens auto de radardetectie-antenne werd aangetroffen, en ik) ons bewust waren van het verbod op deze apparatuur, hebben wij het voor ons zichtbare, bruikbare en verwijderbare deel, namelijk het systeemkastje, al vanaf eind december 2003 thuisgelaten en in de kast gelegd. Groot was dan ook onze verbazing dat wij op ..... bij een controle aangehouden werden. De agent vroeg of er een radardetector in de auto zat. Hierop heb ik toegegeven dat er nog een antenne aanwezig was, maar dat het ‘verklikkerkastje’ netjes thuis lag. Aan de vordering van de agent beide in te leveren binnen 10 dagen, hebben wij vervolgens voldaan, zonder afstand te doen van deze apparatuur.





Ik was mij niet bewust dat het antenne-deel van de radardetector nog in werking was, aangezien wij het systeemkastje niet meer in gebruik hadden. Ten eerste is het mij onduidelijk hoe alleen de antenne kan gelden als een “apparaat dat geschikt is om…”. Ten tweede is het voor mij niet redelijk dat van mij verwacht wordt, dat ik weet dat er blijkbaar nog stroom stond op de antenne, waardoor detectie door de politie plaats vond.





Wat betreft het eerste punt: ik heb in het betreffende besluit geen enkele verdere definitie aangetroffen van wat ‘geschikt’ inhoudt. Ik neem aan dat de wetgever niet bewust vaag is over de term geschikt en dat ik daarom de van Dale definitie mag hanteren: “met de juiste eigenschappen” of “adequaat”. Weliswaar is de antenne een noodzakelijk onderdeel, maar niet voldoende. En mijns inziens moet aan beide voorwaarden worden voldaan wil een apparaat als “geschikt” worden gekwalificeerd.




Wat betreft het tweede punt: als wij hadden geweten dat, indien de rechter zo besluit, de aanwezigheid in de auto van de antenne op zichzelf strafbaar is, dan hadden wij deze gewoon laten verwijderen, eind 2003. Wij verkeerden echter in de, mijns inziens, redelijke veronderstelling dat wij in ieder geval geen “geschikt” apparaat meer in de auto hadden.







Ad 2.





Ik weet dat er nog een aantal beroepszaken lopen tegen het betreffende besluit. Hangende deze zaken ben ik nog niet bereid om afstand te doen van een dergelijk duur apparaat, dat ik volledig legaal heb aangeschaft. Bovendien ben ik nog steeds overtuigd dat ik niet in overtreding was en gegeven dat het bezit van het apparaat op zich niet verboden is, wil ik het terughebben.